Vlak voor de zomer verschenen in de media artikelen over de (veronderstelde) reikwijdte van het verschoningsrecht van advocaten. Collega AR-lid Petra van Kampen schreef hierover al een blog. Het is niet voor het eerst dat dit onderwerp in de belangstelling staat. Vanuit de hoek van de (fiscale) opsporing is meer dan eens gepleit voor een stevige inperking van dit recht.
Kent u dat verhaal over de rups die niet kan stoppen met eten? Aan het eind blijkt de rups van al het eten een vlinder te zijn geworden. Typisch geval van een happy end. Zal de telkens terugkerende discussie over de inperking van het professioneel verschoningsrecht ook zo’n ‘eind goed, al goed’-moment kennen?
Slechts enkele procenten van alle conflicten in dit land komt voor de rechter. En een overgrote meerderheid van 80% van de mensen die een beroep doen op rechtsbijstand, is tevreden over het verloop. Dit terwijl lang niet iedereen in een rechtszaak met het gewenste resultaat de rechtszaal uitloopt. Toch wil de minister het stelsel van gefinancierde rechtsbijstand herzien.